در مدارهای الکتریکی 1، مدارهای مرتبه اول به مدارهایی گفته میشود که تنها شامل یک عنصر ذخیرهکننده انرژی، یعنی یک خازن یا یک سلف باشند. این مدارها سادهترین نوع مدارهای دینامیکی به شمار میروند و رفتار گذرای آنها را میتوان با یک معادله دیفرانسیل مرتبه اول مدل کرد.
ویژگی اصلی مدارهای مرتبه اول این است که پاسخ آنها به ورودیهای مختلف، مانند تغییر ناگهانی ولتاژ یا جریان، به صورت نمایی و با یک زمان مشخص تغییر میکند. پارامتر زمان در این مدارها تعیینکننده سرعت رسیدن به حالت پایدار است. درک و تحلیل مدارهای مرتبه اول، پایهای برای فهم مدارهای پیچیدهتر و مفاهیمی مانند پاسخ گذرا و پایدار در سیستمهای الکتریکی است و نقش مهمی در آموزش مفاهیم پایهای مدارهای الکتریکی ایفا میکند.